“دانشجویان دستفروش” .. قرباني کالایی شدن تحصیل در ايران
در دو سال گذشته با بالا گرفتن مشکلات اقتصادی و فشار تحریمها تعداد دانشجویان دستفروش در تهران افزایش چشمگیری داشته است كه به اجبار برای تأمین هزینههای جاری زندگی دانشجویی خود اقدام به دستفروشی میکنند.
شروین میرزایی، نويسنده ايراني در گزارشي بهبحران دستفروشي دانشجويان در پايتخت تهران اشاره كرد.
ميرزايي تاكيد كرده كه افزایش هزینههای زندگیاعم از هزینه خوابگاه، اجاره اتاق، افزایش شهریه دانشگاهها، خورد و خوراک، رفت وآمد، کتابها و … موجب شده تا دانشجویان در نبود امکانهای دیگر اشتغال بهدستفروشی روی بیاورند.
اين نويسنده بنا بر گفته عضو شورای پنجم شهر تهران،الهام فخاری، در مورد دستفروشی دانشجویان تاكيد كرد كه سر چشمه اين مسأله كاملا اقتصادیاست.
وي بيان كرد كه دانشجویان دستفروش به دو دستهتقسیم میشوند؛ دانشجویان تهرانی و دانشجویان شهرستانی و روستایی که در دانشگاههایتهران برای تحصیل پذیرفته شده اند وگفت: "اکثریت دانشجویان دستفروش راشهرستانیها و روستاییان تشکیل میدهند که برای تأمین مخارج زندگی خود و بدوناطلاع خانواده در تهران دست به دستفروشي ميزنند".
ميزايي افزود كه يك دانشجوی اهوازی را ديده که درگوشهای از خیابان انقلاب تعدادی تابلوی نقاشی در بساطش گذاشته واز فروش نرفتن ودرآمد اندک خود مینالد. در میان تابلوهای نقاشی یک تابلو کوچک به چشم میخورد؛روی آن با خط خوش نوشته:"
"تو اگر دغدغهات مردم شام و یمن است/ مندلم پیش غریبیست که نامش وطن است/ گندمی را که تو از کیسهی ما میبخشی/ سهم نانیستکه در سفرهی امثال من است".
در دو سال گذشته بخشی از اعتراضات دانشجویی براي مسائلصنفی هم مدام دست كه دانشجويان معترضان به آنچه کالایی سازی تحصيل در دانشگاه ناميدهانتقاد داشته اند.
دانشجويان با اشاره به هزینههایي که آنها راورودیهای جدید در نظر میگیرند و به گفته خودشان کاملا این هزینهها اعم از هزینهخوابگاه، شهریه، غذاهای سلف دانشگاه گفتند كه دو برابر شده است.
ميرزايي باتاكيد اين كه همین کالایی شدن تحصیل یکیاز عوامل رو آوردن دانشجویان به دستفروشی است ابراز تعجبي كرده وگفت: از کجا هزینههایدانشگاه از جمله شهریههای کلان را تأمین کنند؟ در حاليكه آنهم در شرایطی که اکثرااز خانواده انتظار کمک ندارند.